De nacht van de Parijse held: "Hij is de beste coach en de beste kerel. Spanje mag trots zijn!"

Nasser Al-Khelaifi kon zijn euforie niet bedwingen toen hij zag dat PSG tot Europees kampioen werd uitgeroepen. "Hij is de beste coach en de beste kerel. Spanje mag trots zijn", zei hij, terwijl hij Luis Enriques interview met Movistar onderbrak. Vijftien jaar en 2 miljard euro na de komst van Qatar naar de club, hadden ze op de bank een goudmijn gevonden.

De Asturiër stond in het middelpunt van de belangstelling als de bouwmeester van een nieuw PSG, dat zichzelf rehabiliteerde door Internazionale een historische nederlaag toe te brengen. Het voelde alsof hij op een spectaculaire manier geschiedenis schreef. Zijn spelers lieten hem de trofee omhoog tillen en gooiden hem vervolgens in de lucht.

Hij had het eerbetoonshirt voor Xana aangetrokken, hij had met de trofee geposeerd met zijn vrouw en zijn kinderen Sira en Pacho (de laatste droeg het Dembélé-shirt) en hij had zelfs de tranen, die later in een glimlach veranderden, van zijn schildknaap Rafel Pol gedroogd. Hij was erg tevreden met het spel dat zijn team had gespeeld. Het was tijd om te genieten, maar zonder uit het oog te verliezen wat komen ging.

"Het is moeilijk om succes te managen", waarschuwde hij voordat hij zijn blik richtte op het volgende doel: het WK voor clubteams . "Het is een ongelooflijke competitie. De kers op de taart zou zijn dat we competitief zijn en onze vijfde titel van het seizoen winnen." Terwijl dat in de persruimte gebeurde, had de geblesseerde Kimpembe in de kleedkamer een gigantische luidspreker meegenomen.

Zowel trainer Al-Khelaifi als Luis Campos , de sportief adviseur die samen met Luis Enrique deze selectie heeft samengesteld, ontbraken op het feestje. Ze omhelsden elkaar op het gras en in de ingewanden van het stadion, vanwaar ze samen vertrokken. De naam Qatar waar nog even over werd geaarzeld, heeft zichzelf nu verlost door de Spaanse bondscoach te contracteren.

Wat deed Luis Enrique om te winnen? "Hij vertelde ons dat we alle opties hadden", vatte Fabián samen, die minder snel complimenten kreeg dan Marquinhos , Nuno of Neves, omdat hij de kunst van de Asturiër al kende. Ten eerste, neem de druk van hen af. "We moesten onze mentale controle behouden en de spanning onder controle houden. Ik kijk niet op sociale media, maar mijn spelers zitten de hele dag op hun telefoon", bekende Luis Enrique. De tweede sleutel was het activeren van voetballers. Als Douré niet nodig is, omdat hij tot een generatie behoort die zich schaamteloos gedraagt, geldt dat ook voor Dembélé.

"Welke nummer 9 van Europa zet Sommer of Acerbi zo onder druk? Ik zou hem de Ballon d'Or geven voor de manier waarop hij verdedigde . Dat is leiderschap", prees de coach, die ook Vitinha overhandigde, die de actie creëerde die leidde tot de derde goal. "Waar komt die speler vandaan?" grapte Luis Enrique. Om hem hieraan te herinneren stuurde Porto hem een ​​felicitatiebericht via sociale media.

De Portugees, die vertelt hoe Messi hem vertelde dat ze de Champions League nooit zouden winnen, paradeerde juichend door de mixed zone, met gebalde vuist en schreeuwend "kampioenen". Een trede lager stond Arnau Tenas , de ziel van de kleedkamer. " Ik droomde ervan te winnen, maar het werd 5-0... Ik vierde het alsof het de laatste dag van mijn leven was", bekende de doelman terwijl Donnarumma een grapje met hem maakte en Pacho zich herinnerde dat hij de eerste Ecuadoraan was die een Europees kampioenschap won. Eerste finale, eerste titel. "Nu komt er meer", zei hij.

Kvaratskhelia verliet het veld met de bal onder zijn arm en Dembélé , die hoopt maandag "in een rolstoel" aan te komen voor het Franse trainingskamp, ​​werd samen met Hakimi en Marquinhos opgesloten in de kleedkamer. Geen van hen droeg de beker, die werd gered door teammanager Dorian Godard. Maar de aanvoerder bleef, ondanks alle gezangen en het getoeter van de bus, zo lang weg, dat Luis Campos hem zelf te hulp schoot, met de Champions League-beker in de hand, om hem eraan te herinneren dat het tijd was om te vieren.